"ಮರೆತೆನೆಂದರ ನಾ ಮರೆಯಲಿ ಹ್ಯಾಂಗ"
£ÁªÀÅ £ÀªÀÄä ¨sÁgÀwÃAiÀÄ C£ÉÃPÀ
eÁ£À¥ÀzÀ VÃvÉUÀ¼À£Àß ªÀÄvÀÄÛ PÀxÉUÀ¼À£Àß PÉýzÉêÉ. CAzÀ ºÁUÉ £Á¤°è MAzÀÄ
eÁ£À¥ÀzÀ ºÁr£À wgÀļÀ£Àß PÀxÉAiÀÄ gÀÆ¥ÀzÀ°è ¥Àæ¸ÀÄÛvÀ ¥Àr¸ÀÄwÛzÉÝãÉ.
MAzÁ£ÉÆAzÀÄ PÁ®zÀ°è MAzÀÄ PÀÄlÄA§«vÀÄÛ, D PÀÄlÄA§zÀ AiÀÄdªÀiÁ£À
±ÁAvÀ«ÃgÀ¥Àà EªÀ£À zsÀªÀÄð¥Àwß ªÀÄ®èªÀÄä EªÀjUÉ VjgÁd£ÉA§ ªÀÄUÀ ²æÃzÉëAiÉÄA§ E§âgÀÄ
ªÀÄPÀ̽zÀÝgÀÄ. ±ÁAvÀ«ÃgÀ¥Àà£ÀÄ PÁ¬Ä¯ÉUÉ vÀÄvÁÛV CPÁ°PÀ ªÀÄgÀtºÉÆAzÀÄvÁÛ£É.
ªÀÄ£ÉAiÀÄ dªÁ¨ÁÝj aPÀ̪À£ÁzÀ VjgÁd£À ºÉUÀ°UÉ ©Ã¼ÀÄvÀÛzÉ.
ನೋಡು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ತನ್ನ ಭುಜದೆತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದು ನಿಂತ ರೂಪವತಿಯಾದ ತಂಗಿಯನ್ನು ಗಿರಿರಾಜನು ತಾಯಿಯ ಮಾತಿನಂತೆ ಒಂದು ಶ್ರೀಮಂತ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾನೆ. ತಂಗಿಯನ್ನು ಮದುವೆಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ ಮನೆ ಎಷ್ಟು ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ¬ÄAದ ಕೂಡಿತ್ತೆಂದರೆ ಆ ಮನೆಗೆ
"ಬಂಗಾರದ ಮಾಳಿಗೆ ಬೆಳ್ಳಿಯ ನಿಚ್ಚಣಿಕೆ".
ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಅತ್ತೆಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವ ರೀತಿಯ ನರಕಯಾತನೆಯನ್ನ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದಳೆಂಬುದೇ ಈ ಕಥೆಯ ಸಾರಾಂಶ.
ಮದುವೆಯಾದ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ನಂತರ ಶ್ರೀದೇವಿಯು ತನ್ನ ಮನೆಯ ಬಂಗಾರದ ಮಾಳಿಗೆಯನ್ನು ಹತ್ತಿ ತನ್ನ ಅಣ್ಣ ತನ್ನನ್ನು ಕರೆಯಲು ಯಾವಾಗ ಬರುವನೆಂದು ದಿನಾಲು ತವರೂರ ಹಾದಿಯನ್ನ ನೋಡುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾಳೆ. ಹೀಗೆ ನೋಡುತ್ತಿರುವಾಗ ಒಂದು ದಿನ ತವರೂರ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಯಾವ ಕಾಗೆಯೂ ಇಲ್ಲ, ಗುಬ್ಬಿಯೂ ಇಲ್ಲ ಆದರೆ ಅವಳ ಅಣ್ಣ ಗಿರಿರಾಜ ಆ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಬರುತ್ತಿರುವ ಅಣ್ಣನನ್ನು ಕಂಡ ಅವಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಖುಷಿ ಪಟ ಪಟನೆ ಮಾಳಿಗೆ ಇಳಿದು ಮನೆಯೊಳಗೆ ಓಡುತ್ತಾಳೆ, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಾಗಲೇ ಅವಳ ಅಣ್ಣ ಮನೆಯ ಹೊರಗಡೆ ಬಂದು ನಿಂತಿರುತ್ತಾನೆ.
ಮನೆಗೆ ಬಂದಂತ ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಗಿಂಡಿಯಿಂದ ನೀರನ್ನು ಕೊಟ್ಟವಳೇ ಕಂಬದ ಮರೆಗೆ ಒರಗಿ ಅಳಲು ಶುರುಮಾಡುತ್ತಾಳೆ. ದುಃಖಿಸುತ್ತಿರುವ ತಂಗಿಯನ್ನು ಕಂಡ CtÚ£À ಮನಸ್ಸು ಕಂಪಿಸಿತು. ತಂಗಿಯ ದುಃಖವನ್ನು ನೋಡಲಾರದೆ ಅವಳ ತಲೆಯನ್ನು ನೇವರಿಸಿ ಈ ದುಃಖಕ್ಕೆ ಕಾರಣವೇನೆಂದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. DzÀgÉ vÀAVAiÀÄÄ vÀ£Àß zÀÄBRªÀ£ÀÄß
CtÚ£À ªÀÄÄAzÉ ºÉüÀ¯ÁgÀzÉà DuÁÚ £À£ÀߣÀÄß K£ÀÄ PÉüÀ¨ÉÃqÀ ¤Ã£ÀÄ PÉüÀĪÀÅzÁzÀgÉ
PÉüÀÄ £ÀªÀÄä £ÉgɺÉÆgÉAiÀĪÀgÀ£ÀÄß JAzÀÄ PÉÆÃ¥À¢AzÀ ºÉüÀÄvÁÛ¼É.
DUÀ CtÚ£ÀÄ ¥ÀPÀÌzÀ
NtÂAiÀÄ CPÀÌ£ÀªÀgÀ£ÀÄß £ÀqÀĩâAiÀÄ vÀAVAiÀĪÀgÀ£ÀÄß eÉÆvÉUÀÆr¹ vÀ£Àß vÀAV
²æÃzÉëAiÀÄ ¸ÀÄ¢ÝAiÉÄãÉAzÀÄ «ZÁj¸ÀÄvÁÛ£É. DUÀ CPÀÌ ¥ÀPÀÌzÀ d£ÀgÀÄ vÀAVAiÀÄ
§UÉUÉ »ÃUÉ ºÉüÀÄvÁÛgÉ. ¤ªÀÄä vÀAVAiÀÄ ªÀÄ£ÉAiÀÄÄ JµÉÖà ²æêÀÄAwPɬÄAzÀ
PÀÆrzÀgÀÆ ¸ÀºÀ ¤ªÀÄä vÀAVUÉ ªÀiÁvÀæ gÁVAiÀÄ gÉÆnÖ gÁdVj ¥À®å ªÀÄÄAeÁ£É ªÀiÁvÀæ
Hl ªÀÄvÉÛ vÀzÀ£ÀAvÀgÀ Hl«®è JAzÀÄ w½¸ÀÄvÁÛgÉ.
vÀAVAiÀÄ F aAvÁd£ÀPÀ «µÀAiÀĪÀ£ÀÄß PÉýzÀ D CtÚ£À PÀgÀļÀÄ QvÀÄÛ§AzÀgÀÆ
PÀÆqÀ vÀ£Àß ¨sÁªÀ ªÀÄvÀÄÛ DvÀ£À vÁ¬ÄUÉ K£ÀÆ ºÉüÀĪÀ ºÁV®è KPÉAzÀgÉ D ¥ÀÄgÁvÀ£À
PÁ®zÀ°è PÉÆlÖ ºÉtÄÚ PÀÄ®¢AzÀ ºÉÆgÀPÉÌ ªÀÄvÀÄÛ ¥Àæ±Éß ªÀiÁrzÀgÉ CªÀ¼À §zÀÄPÀÄ
UÀAqÀ£À ªÀÄ£ÉAiÀÄ°è aAvÁd£ÀPÀªÁUÀÄwÛvÀÄÛ.
DzÀgÀÆ PÀÆqÀ vÀAVAiÀÄ vÀ¯ÉAiÀÄ£ÀÄß
£ÉêÀj¸ÀÄvÁÛ vÀAVAiÀÄ ¸ÀªÀÄzsÁ£ÀPÁÌV E£ÀÆß PÉ®ªÉà ¢£ÀUÀ¼À°è £ÁUÀgÀ¥ÀAZÀ«Ä ºÀ§â
§gÀÄvÉÛ, ºÀ§âPÉÌ PÀgÉAiÀÄ®Ä PÀÄzÀÄgÉAiÀÄ£ÉßÃj §gÀÄªÉ £À£Àßö ªÀÄĢݣÀ vÀAV ¤Ã
zÀÄBT¸À¢gÀÄ JAzÀgÀÆ PÀÆqÀ vÀAVAiÀÄ zÀÄBR PÀrªÉÄAiÀiÁUÀ°®è. vÀAVAiÀÄÄ Cw
UÀzÀ΢vÀªÁV PÉÆÃ¥À¢AzÀ CtÚ£À PÀqÉUÉ £ÉÆÃr ªÀÄ£À¹ì£À°èAiÉÄà CtÚ ¤Ã ºÀ§âPÉÌ
PÀgÉAiÀÄ®Ä §gÀĪÀµÀÖgÀ°è £Á£ÀÄ EgÀĪÀÅ¢®è ªÀÄAqÀ®Vj ¨Á«UÉ ©zÀÄÝ ¥ÁætªÀ£ÀÄß
©qÀÄvÉÛÃ£É JAzÀÄPÉƼÀÄîvÁÛ¼É. EvÀÛ vÀAVAiÀÄ£ÀÄß ¸ÀªÀiÁzsÁ£À¥Àr¹ CtÚ£ÀÄ
vÀ£ÀÆßjUÉ ºÉÆÃUÀÄvÁÛ£É.
EvÀÛ
CtÚ£ÀÄ HjUÉ »AwgÀÄVzÀ ªÀiÁgÀ£Éà ¢£ÀªÉà ªÀÄAqÀ®Vj ¨Á«AiÀÄ£ÀÄß ºÀÄqÀÄPÀÄvÁ
Û(ªÀÄAqÀ®Vj¨Á«AiÀÄ®è ©zÀÝ ªÀÄ£ÀĵÀå FdÄ UÉÆwÛzÀÝgÀÆ JzÀÄÝ §AzÀ EwºÁ¸À«®è) C¯ÉèÃ
DqÀÄ PÁAiÀÄÄwÛgÀĪÀ DtÚ£ÀªÀgÀ£ÀÄß, PÀÄj PÁAiÀÄÄwÛgÀĪÀ vÀªÀÄäA¢gÀ£ÀÄß
ªÀÄAqÀ®Vj¨Á« J°è §gÀÄvÉÛ JAzÀÄ «ZÁj¸ÀÄvÁÛ¼É. DUÀ CªÀgÀÄ CªÀ½UÉ ªÀÄÄAzÉ ºÉÆÃV
¨Á¼ÉAiÀÄ vÉÆÃlzÀ §®PÉÌ ¤A¨ÉAiÀÄ vÉÆÃlzÀ JqÀPÉÌ ºÉÆÃzÀgÉ C°è ¤£ÀUÉ ªÀÄAqÀ®Vj ¨Á«
¹UÀÄvÉÛ JAzÀÄ w½¸ÀÄvÁÛgÉ.
ºÁUÉAiÉÄà CªÀ¼ÀÄ ªÀÄÄAzÉ
¸ÁV zÀqÀzÀqÀ£É §AzÀÄ ¨Á«AiÀÄ zÀAqÉAiÀÄ ªÉÄÃ¯É ¤®ÄèvÁÛ¼É. ¤AvÀªÀ¼Éà MAzÀÄ PÀët
vÀªÀgÀ£ÀÄß £É£ÉzÀªÀ¼Éà zÀÄBT¸ÀÄvÁÛ ¨Á«UÉ ºÁj vÀ£Àß ¥ÁætªÀ£ÀÄß PÀ¼ÉzÀÄPÉƼÀÄîvÁÛ¼É.
EvÀÛ ªÀÄUÀ¼ÀÄ ¸ÀvÀÛ ¸ÀjAiÀiÁV ªÀÄÆgÀÄ ¢£ÀzÀ £ÀAvÀgÀ vÁ¬ÄUÉ PÉlÖ PÀ£À¸ÉÆAzÀÄ
©Ã¼ÀÄvÉÛ, JzÀݪÀ¼Éà vÀ£Àß ªÀÄUÀ£À£ÀÄß PÀgÉzÀÄ ªÀÄÄAeÁ£ÉAiÉÄà ªÀÄUÀ¼À£ÀÄß
PÀgÉzÀÄPÉÆAqÀÄ §gÀ®Ä ¸ÀÆa¸ÀÄvÁÛ¼É.
VjgÁd vÀAVAiÀÄ£ÀÄß
PÀgÉAiÀįÉAzÀÄ ªÀÄÄAeÁ£ÉAiÉÄà vÀAVAiÀÄ ªÀÄ£ÉAiÀÄ PÀqÉUÉ ¥ÀAiÀÄt ¨É¼É¸ÀÄvÁÛ£É.
CªÀ£ÀÄ ºÉÆÃUÀĪÀ ºÁ¢AiÀÄÄzÀÝPÀÆÌ ºÁ®QÌ PÀÆUÁÛ EªÉ, ¨ÁªÀ°UÀ¼ÀÄ VqÀzÀ°è £ÉÃvÁqÁÛ
EªÉ. F J¯Áè C¥À±ÀPÀÄ£ÀUÀ¼À£Àß PÀAqÀ CtÚ£À ªÀÄ£ÀªÀÅ «®«® MzÁÝqÀÄwÛzÉ. vÀAVAiÀÄ
HjUÉ §AzÀªÀ£Éà Hj£À CUÀ¹ ¨ÁV°£À ªÀÄÄAzÉ PÀĽvÀ vÀ£Àß ¨sÁªÀ£À£ÀÄß vÀ£Àß vÀAV
¸ÀÄ¢ÝAiÉÄãÉAzÀÄ «ZÁj¸ÀÄvÁÛ£É. DUÀ ¨sÁªÀ£ÀÄ, CtÚ VjgÁd¤UÉ ¤£Àß vÀAV ºÀqÉzÀÄ
EªÀwÛUÉ ªÀÄÆgÀÄ ¢£ÀªÁVzÉ ªÀÄ£ÉAiÀÄ°èzÁÝ¼É JA§ÄzÁV ¸ÀļÀî£ÀÄß ºÉüÀÄvÁÛ£É.
ªÀÄ£ÉUÉ ºÉÆÃzÀ VjgÁd¤UÉ vÀ£Àß vÀAVAiÀÄÆ J®Æè ¹UÀzÉ vÀqÀPÁr DvÀAPÀUÉÆAqÀÄ
vÀ£Àß vÀAVAiÀÄ CPÀÌ¥ÀPÀÌzÀªÀgÀ£ÀÄß «ZÁj¸ÀÄvÁÛ£É. DUÀ CªÀgÀÄ ¤ªÀÄä vÀAV
ªÀÄAqÀ®Vj¨Á«UÉ ©zÀÄÝ ¸ÀvÀÄÛ EªÀwÛUÉ ªÀÄÆgÀÄ¢£ÀªÁ¬ÄvÀÄ JA§ ¨sÀAiÀiÁ£ÀPÀ
¸ÀvÀåªÀ£ÀÄß VjgÁd¤UÉ w½¸ÀÄvÁÛgÉ. F «µÀAiÀĪÀÅ VjgÁd£À Q«UÉ ©Ã¼ÀÄvÀÛ¯Éà CªÀ£ÀÄ
PÀĹzÀÄ ©QÌ ©QÌ C¼À¯ÁgÀA©ü¸ÀÄvÁÛ£É. ¹jªÀAvÀgÁzÀ xÀAVAiÀÄ ªÀÄ£ÉAiÀĪÀgÀ£ÀÄß K£ÀÆ
ªÀiÁqÀ¯ÁUÀzÉ CªÀgÀ£ÀÄß ªÀÄvÀÄÛ D HgÀ£ÀÄß
±À¦¸ÀÄvÀÛ »ÃUÉ ºÉüÀÄvÁÛ£É, F HjUÉ ¨Éð ºÁPÀ°, F HjUÉ ¨ÉAQ ©Ã¼À° £À£Àß
vÀAVAiÀÄ£ÀÄß £ÀÄAVzÀ F HgÀÄ ºÁ¼ÁV ºÉÆÃUÀ° JAzÀÄ ±Á¥À ºÁPÀÄvÁÛ vÀ£Àß HjUÉ
ºÉÆÃUÀÄvÁÛ£É.
vÁ¬ÄUÉ F «µÀAiÀĪÀ£ÀÄß
w½¸À®Ä VjgÁd£ÀÄ vÀqÀPÁqÀÄvÁÛ£É. DzÀgÉ «¢ü¬Ä®èzÉ zÀÄBT¸ÀÄvÁÛ vÀAVAiÀÄ ªÀÄgÀtzÀ
ªÁvÉðAiÀÄ£ÀÄß w½¸ÀÄvÁÛ£É. F ¸ÀÄ¢ÝAiÀÄ£ÀÄß PÉýzÀ vÁ¬Ä ¸ÀÜ®zÀ°èAiÉÄà PÀĹzÀÄ
ªÀÄgÀt ºÉÆAzÀÄvÁÛ¼É.
vÀAV,vÁ¬ÄAiÀÄgÀ£ÀÄß
PÀ¼ÉzÀÄPÉÆAqÀ zÀÄzÀåð« VjgÁd CvÀÄÛ UÉÆÃUÀgÉAiÀÄÄvÁÛ£É. »A¢£À PÁ®zÀ F jÃwAiÀÄ
¹Ûçà ±ÉÆõÀuÉAiÀÄ §UÉÎ £ÁªÀÅ PÉýzÉÝÃªÉ ªÀÄvÀÄÛ £ÉÆÃrzÉÝÃªÉ PÀÆqÀ. FUÀÀ
¸Àé®àªÀÄnÖUÉ ¥Àj¹Üw ¸ÀÄzsÁj¹zɬÄAzÀÄ ºÉýzÀgÀÆ. E£ÀÆß C£ÉÃPÀ jÃwAiÀÄ°è ¹ÛçÃAiÀÄ
ªÉÄÃ¯É C£ÉÃPÀ jÃwAiÀÄ°è ±ÉÆõÀuÉ £ÀqÉAiÀÄÄwÛzÉ.
²æà ºÀ£ÀĪÉÄñÀ. r. J£ï
gÀ¸ÁAiÀÄ£À
±Á¸ÀÛç ¸ÀºÁAiÀÄPÀ ¥ÁæzsÁå¥ÀPÀgÀÄ
¸ÀgÀPÁj ªÀĺÁ«zÁå®AiÀÄ ¹AzsÀ£ÀÆgÀÄ
gÁAiÀÄZÀÆgÀÄ(f) PÀ£ÁðlPÀ
